Η ιστορία της Ουκρανίας

Μάθετε περισσότερα σχετικά με Ιστορία της Ουκρανίας.

Οι ειδήσεις για τον Ρωσο-Ουκρανικό Πόλεμο, που ξεκίνησε με συγκρούσεις και μετατράπηκε σε πόλεμο και άλλαξε τη μοίρα ενός λαού, δεν εξαφανίζονται από την ημερήσια διάταξη. Ukraine και ποια είναι η ιστορία του; Ukraine είναι μια χώρα που βρίσκεται στην Ανατολική Ευρώπη.

Κατά τη διάρκεια της ιστορίας του, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του ευρασιατικού πολιτισμού. Η προϊστορική της ιστορία επηρεάστηκε από την ποντιακή στέπα και διευκόλυνε σημαντικές πολιτιστικές επαφές μεταξύ της Ευρασίας.

Ο πολιτισμός του 17ου και 18ου αιώνα - Ιστορία της Ουκρανίας

Ο 17ος και 18ος αιώνας Ukraine, γνωστό και ως κράτος των Κοζάκων, ήταν μια περίοδος μεγάλων αναταραχών και συγκρούσεων. Οι Κοζάκοι αποτελούσαν την πιο ισχυρή κοινωνική δύναμη και στις δύο όχθες του ποταμού Δνείπερου. Κατάφεραν να υπερασπιστούν τα σύνορά τους ενάντια στους Τατάρους και την πολωνική καταπίεση. Η αριστοκρατία τους υποστήριξε την πολιτιστική ανάπτυξη του Ukraine κατά τους XVII-XVIII αιώνες.

Διάφοροι παράγοντες συνέβαλαν στην παρακμή του κράτους των Κοζάκων. Πρώτον, τα πριγκιπάτα της Ρωσίας αποδυναμώθηκαν από τις συγκρούσεις μεταξύ των πριγκίπων. Δεύτερον, η θέση του Κιέβου ως κέντρου της δυναστείας των Ρώσων χάθηκε. Τρίτον, η κατάτμηση της χώρας σε διαφορετικούς κλάδους προκάλεσε εσωτερική αστάθεια.

Τον 13ο και 14ο αιώνα, το Χανάτο της Κριμαίας κατέλαβε τις νότιες στέπες του Ukraine. Διατήρησε ένα τεράστιο δουλεμπόριο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Υπήρχαν δύο εκατομμύρια σκλάβοι που εξήχθησαν από τη Ρωσία στο Χανάτο της Κριμαίας.

Το Χανάτο της Κριμαίας διαλύθηκε από τη Ρωσική Αυτοκρατορία το 1783. Η περιοχή της σημερινής Μαύρης Θάλασσας έγινε μέρος του ουκρανικού κράτους.

Στα τέλη του 18ου αιώνα, το κράτος των Κοζάκων διαλύθηκε. Ωστόσο, μερικοί από τους πιο εξέχοντες ηγέτες της, όπως ο Chmielnicki, παρέμειναν με επιρροή. Παρά τις ήττες τους, δεν εγκατέλειψαν ποτέ την ιδέα τους για ανεξαρτησία.

Το Ουκρανικό Μπαρόκ ή Κοζάκο Μπαρόκ, ήταν μια μορφή τέχνης που επηρέασε τον πολιτισμό των ουκρανικών εδαφών τον XVII και XVIII αιώνα. Δεν ήταν αντίγραφο ευρωπαϊκών στυλ. Ένα μνημείο του ουκρανικού μπαρόκ είναι ο Καθεδρικός Ναός της Τριάδας. Ξαναχτίστηκε στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα.

Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας

Η ιστορία της Ουκρανικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας είναι στενά συνδεδεμένη με την ιστορία της Ρωσίας. Και οι δύο χώρες μοιράζονται ένα κοινό παρελθόν, ωστόσο, οι πολιτιστικές κληρονομιές τους έχουν ερμηνευτεί διαφορετικά. Ως αποτέλεσμα, ορισμένες πτυχές της σοβιετικής κληρονομιάς παραμένουν διάχυτες Ukraine.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το ουκρανικό εθνικιστικό υπόγειο πολέμησε ενάντια στη Σοβιετική Ένωση. Τελικά, η χώρα αναδείχθηκε σε κράτος. Ωστόσο, η διαδικασία οικοδόμησης του κράτους δεν ήταν ικανοποιητική. Αρκετές απόπειρες κήρυξης αμοιβαίας εθνικής συμφιλίωσης δεν στέφθηκαν με επιτυχία.

Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η έννοια της «εθνικής επανάστασης της Ουκρανίας» αναβίωσε. Ωστόσο, αυτό δεν ήταν το ίδιο με την επανάσταση των Μπολσεβίκων του 1917. Ήταν μια προσπάθεια να οικοδομηθεί ένα σύγχρονο εθνικό κράτος που θα αντικαθιστούσε τη σοβιετική κληρονομιά.

Η ιδέα μιας «χρυσής εποχής» ήταν ένα μέσο για τη δημιουργία ενός συμβολικού κεφαλαίου για την οικοδόμηση του έθνους. Ωστόσο, οδήγησε επίσης σε αύξηση της διαφθοράς, η οποία συνέβαλε στην οικονομική κρίση.

Μετά την επανάσταση του Euromaidan του 2014, τα μνημεία του Λένιν Ukraine διαλύθηκαν. Παρά τη διάλυση, η πολιτιστική κληρονομιά του σοβιετικού συστήματος συνεχίζει να είναι διάχυτη.

Το δόγμα της εθνικής αναγέννησης εστιάζει στην ανάδυση ενός σύγχρονου ουκρανικού κράτους. Αυτή η ιδέα συνδέεται με τους Viktor Yushchenko (2005-10), Leonid Kravchuk (1991-94) και Petro Poroshenko (2014-σήμερα).

Αν και δεν είναι ασυνήθιστο για τους πολιτικούς ηγέτες να επικεντρώνονται σε μια συγκεκριμένη ιστορική λίθο, η ουκρανική πολιτική ελίτ δεν έχει ακόμη αποδειχθεί ότι είναι καλύτερη από τη σοβιετική ονοματολογία.

Η Ουκρανία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης

Η ιστορία του Ukraine μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης συνδέεται με μια περίπλοκη ιστορική κληρονομιά. Η σοβιετική περίοδος ήταν μια εποχή μεγάλων πολιτικών και κοινωνικών αναταραχών Ukraine. Αρκετές εθνότητες κατέλαβαν εθνικά εδάφη κατά την περίοδο αυτή.

Ορισμένοι Ουκρανοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού ήταν απογοητευμένο από το σοβιετικό καθεστώς.

Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, Ukraine έγινε ανεξάρτητη. Ωστόσο, το σοβιετικό σύστημα εξακολουθούσε να είναι διάχυτο στον δημόσιο χώρο και διαπερνούσε την κοινωνική και πολιτική κουλτούρα της χώρας. Μένει να δούμε πώς η νέα μετασοβιετική εποχή θα αντιμετωπίσει τη σοβιετική κληρονομιά.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, το Holodomor (ο μεγάλος λιμός) σκότωσε 3.9 εκατομμύρια Ουκρανούς. Οι πολιτικές της αδίστακτης «ρωσοποίησης» της κυβέρνησης και της μαζικής πείνας είχαν καταστροφικές επιπτώσεις στους αγροτικούς και αστικούς πληθυσμούς. Οι αγρότες αναγκάζονταν να εργάζονται σε συλλογικές εκμεταλλεύσεις, τις οποίες διοικούσε το κράτος.

Στη δεκαετία του 1930, η πλειοψηφία των Ουκρανών ήταν αγρότες μικρής κλίμακας. Αντιμετωπίστηκαν ως υπάνθρωποι και τα γεωργικά εργαλεία που χρησιμοποιούσαν κατασχέθηκαν. Τους αρνήθηκαν επίσης εσωτερικά διαβατήρια.

Οι Σοβιετικοί ηγέτες Ιωσήφ Στάλιν και Λεονίντ Μπρέζνιεφ διέταξαν ένα πρόγραμμα κολεκτιβοποίησης της γεωργίας. Οι Ουκρανοί της υπαίθρου αναγκάστηκαν να παραδώσουν τη γη και τα ζώα τους. Πάνω από το ένα τρίτο των χωριών μπήκαν σε λίστες αποκλεισμού, που σημαίνει ότι δεν μπορούσαν να προμηθευτούν προμήθειες ή να φύγουν από τη χώρα.

Βίντεο YouTube: Ιστορία της Ουκρανίας

Ο Ρωσικός πόλεμος στην Ουκρανία

Η Ρωσία διεξάγει πόλεμο Ukraine από τις 24 Φεβρουαρίου 2022. Αυτός ο πόλεμος κατέστρεψε μια χώρα, αλλά είχε επίσης αντίκτυπο σε ορισμένες από τις φτωχότερες περιοχές της Ρωσίας.

Υπάρχουν τρεις κύριες τάσεις που συνέβαλαν στη ρωσική πολιτική Ukraine: αποικιοκρατία, εθνικιστική και μαξιμαλιστική. Και τα τρία αυτά πρέπει να αλλάξουν εάν πρόκειται να υπάρξει μια σταθερή διευθέτηση του τρέχοντος πολέμου.

Η πιο πρόσφατη φάση του πολέμου ξεκίνησε με τις ρωσικές δυνάμεις να επιτίθενται στην πόλη του Κιέβου στα τέλη Φεβρουαρίου. Αυτά τα στρατεύματα έφεραν στολές παρέλασης σε σακίδια. Συνοδεύονταν από τεθωρακισμένα οχήματα που δώρισε το Ταμείο Akhmat Kadyrov.

Ωστόσο, ο Πούτιν αναγκάστηκε να υποχωρήσει μετά από ωμές παρεμβάσεις στις υποθέσεις της Ουκρανίας. Ως αποτέλεσμα, δεκάδες χιλιάδες Ρώσοι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί στον πόλεμο.

Εκατοντάδες κομμάτια στρατιωτικού εξοπλισμού έχουν χαθεί κατά τη διάρκεια της υποχώρησης. Χιλιάδες άμαχοι έχουν αναγκαστεί να καταφύγουν σε ξένες χώρες. Η αεράμυνα ήταν το κλειδί για τη διατήρηση της ασφάλειας των πολιτών στις πόλεις.

Η στρατηγική της Μόσχας ήταν να οχυρώσει τον ποταμό Δνείπερο και στη συνέχεια να μετατοπίσει δυνάμεις προς τα ανατολικά. Δεν είναι ακόμη σαφές πόσο καιρό θα πάρει αυτό. Εάν η ένοπλη σύγκρουση συνεχιστεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις φτωχότερες περιοχές της Ρωσίας.

Η Ρωσία έχει στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι Ukraine. Ο στρατός της χώρας έχει προβάδισμα στο πυροβολικό και τα όπλα. Ωστόσο, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει δυσκολίες. Το πραγματικό κόστος του πολέμου μόλις έχει αρχίσει να γίνεται σαφές.

Οι απώλειες είναι συγκλονιστικές. Για παράδειγμα, 300 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα Ukraine είναι μολυσμένο με νάρκες και πυρομαχικά που δεν έχουν εκραγεί.

Αν θέλετε να ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά στην ιστορία του Ukraine, Μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ.

Τελική σκέψη: Ιστορία της Ουκρανίας

Συμπερασματικά, η Ουκρανία έχει ένα μακρύ και περίπλοκο παρελθόν που έχει διαμορφώσει τον τρόπο που έχουν τα πράγματα τώρα. Το πολιτικό και κοινωνικοοικονομικό τοπίο της Ουκρανίας έχει δει ουσιαστικές αλλαγές σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της, από το κράτος των Κοζάκων έως τη Σοβιετική Ένωση και τον τρέχοντα αγώνα με τη Ρωσία. Ο ουκρανικός λαός εξακολουθεί να εργάζεται για την οικοδόμηση ενός σύγχρονου κράτους και την επίτευξη εθνικής ανεξαρτησίας παρά τις δυσκολίες.

Δεν είναι σαφές πώς ο Ρωσο-Ουκρανικός Πόλεμος θα επηρεάσει το μέλλον του έθνους καθώς λειτουργεί μέσω των συνεπειών της σύγκρουσης. Ένα πράγμα είναι σίγουρο: ο ουκρανικός λαός συνεχίζει να αγωνίζεται για ένα καλύτερο μέλλον τόσο για τον εαυτό του όσο και για το έθνος του παρά τις τεράστιες αντιξοότητες.

Μπορεί να σου αρέσει επίσης

1- Υποστήριξη της Ουκρανίας – Τρόποι για να βοηθήσετε μια χώρα που έχει ανάγκη. Σας παρακαλούμε κλικ εδώ για περισσότερα.

FAQ