Kontrowersyjna lista wyróżnień Borisa Johnsona odzwierciedla jego niespokojną spuściznę na stanowisku
Odejście Borisa Johnsona z Downing Street nr 10 i jego późniejsza zapowiedź odejścia z parlamentu spotkały się z krytyką. Szczególnie ze względu na jego kontrowersyjną listę wyróżnień. Ten ostatni akt w jego karierze politycznej jest bolesnym przypomnieniem burzliwych wydarzeń. I niszczące lata, które spędził na stanowisku. Zamiast urzeczywistniać koncepcję uznania służby publicznej, The lista wyróżnień uosabia kulturę faworyzowania. Przypominające błahe prezenty wręczane przyjaciołom, takie jak nadmorskie kapelusze czy kolejki drinków w pubie.
Jednym z najbardziej jaskrawych przykładów jest awans Priti Patel, która z dumą opowiadała się za wrogą polityką środowiskową torysów i nadzorowała spadek zaufania publicznego do policji. Otrzymuje stopień damski, co dodatkowo podważa wiarygodność systemu honorowego.
Podobnie Jacob Rees-Mogg, zagorzały obrońca chaosu i niedociągnięć rządu Johnsona, zostaje pasowany na rycerza, unosząc brwi wśród tych, którzy oczekiwali raczej odpowiedzialności niż pochwał.
Wśród trwających dochodzeń w sprawie nieodpowiedniej reakcji na kryzys Covid. Johnsona lista wyróżnień obejmuje nagrody i wyróżnienia dla pomocników, którzy byli rzekomo współwinni nieprzestrzegania zasad bezpieczeństwa podczas egzekwowania ich od reszty populacji. Jeśli wcześniej rozkoszowali się buntem, teraz ich działania zostaną wzmocnione.
Andrea Marie Jenkyns, głosowa zwolenniczka brexitu i posłanka torysów, otrzymuje tytuł damy bez jasnego uzasadnienia za swoją wyjątkową służbę publiczną.
W zeszłym roku niesławnie odpowiedziała protestującym przed numerem 10, pokazując im środkowy palec. Jej łzy poparcia dla rezygnacji Johnsona zamieniły się teraz w łzy radości z powodu jej własnego uznania.
Krytycy potępiają pożegnalny gest Johnsona jako symbol korupcji politycznej i niekompetencji oraz lista wyróżnień
Michael Fabricant, kolejny zagorzały zwolennik doktryny Johnsona, zostaje pasowany na rycerza za swoje wysiłki na rzecz ochrony Johnsona przed skandalem Partygate. Przypomina komicznego Alego, urojonego ministra informacji Saddama Husajna.
Awans Fabricanta opiera się wyłącznie na jego lojalności, atrybucie, który Johnson ceni, dopóki nie przestanie on służyć jego celowi.
Wściekłość Johnsona podczas jego przemówienia rezygnacyjnego, zrzucanie winy na innych, skłania do refleksji nad jego listą wyróżnień.
W nadchodzących dniach ludzie będą analizować wybory. I zastanów się, czy te osoby naprawdę służyły społeczeństwu, czy też ich lojalność dotyczyła przede wszystkim osobistego rozwoju i interesów Borisa Johnsona. Pobieżna analiza jego czasu urzędowania ujawnia wyraźną rozbieżność między tymi dwoma celami.
Brak ojca Johnsona, Stanleya, na liście pomimo powszechnych spekulacji i pominięcia Nadine Dorries. Której rola w administracji publicznej pozostaje nieuchwytna, przynoszą odrobinę ulgi.
Dorries, która osiągnęła wysokie stanowiska w administracji Johnsona, zrezygnowała z funkcji posła, oferując wytchnienie od swojej enigmatycznej kadencji.
Gdy Johnson i Dorries wycofują się na polityczne wygnanie, ich spuścizna jest naznaczona przygnębiającym i tandetnym lista wyróżnień.
Chociaż nosi pieczęć Johnsona, służy również jako świadectwo jego kadencji - epoki naznaczonej kontrowersjami i pogłębiającym się rozdźwiękiem między służbą publiczną a osobistymi korzyściami.
